toDo ten a súa explicación máis ou menos razoable. O exilio, canDo é voluntario, preséntase voluntarioso, e coas primeiras lanzas rasganDo as tebras Da mañá o noso corazón perDe toDo meDo.
:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
Sendo fieis á tradición, batera de elementos cinematográficos, este é un gordo chamado Kevin Smith:
qué gracioso
-Por certo, en que ano estamos?
-No ano en que arreglamos as cousas.
(Frank Miller, “DK2: O Señor das Tebras Contraataca”)
01010101000101010101001010101010101010110101001011101010100101111010101001010101010101010100101010101010
101010100111010101110111010101001010010110111000111000111000011111100010101010101010100101010101010101010
O plantexamento que se nos impón é o seguinte:
Se o paiaso se avergoña da súa condición de bufón, de obxecto de burla, e abandona o circo, ¿quen gaña e quen perde?
Se o asasino se fai pacifista e tira as armas en pos da mescalina e o ácido triposo, ninguén poderá ser asasinado nunca máis, e a raza humana extinguirase dado que non terá nada interesante sobre o que escribir.
Se o Mono Efervescente se farta de efervescer e baixa da palmeira en busca da civilización e a templanza, ¿non morre entón un ser vivo? ¿Non deixa un cerebro de burbullear impertinentemente sobre a auga?
Cortademe e veredes que sangro como un cocho, pero ese non é o tema, queridos.
Quero lapidarte a bocados.
A violencia é a puta solución.
Quero Quero
QueroQuero QueroQuero
QueroQueroQuero QueroQueroQuero
Disfrutar coas bocas desencaixadas gravadas en videos a altas horas da noite e facer videodromo ata arricar o tumor que non me deixa pensar. 24 horas de aforcamento a Saddam e ala, ala, un pis e pra cama.
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
Lonxe de ser derrotistas, escuros, góticos ou penosos, e de reptar polos alcantarillados arrastrando unha lepra artística co peinado de Tim Burton e unhas gafas de mosca, recitando a Shakespeare (“Oh, eu! Ou, vida!”) e arrastrando as cadeas de Dickens, e perdendo o tempo de Proust coa súa puta María Magdalena, lonxe diso
DISFRUTAREMOS DUNHA NOVA E PLENA EXISTENCIA absolutamente violenta na súa forma de expresarse, sen xuizo ningún e sen barreira social ou estética. Sen pecado nen moral e só co sentido común mínimo necesario para non pisar a ninguén polo camiño ao ceo.
Non frenes e acelera, as columnas son fantasmas, os peatóns están acostumados. Non pares nunca de cantar anque che digan que empezas a desafinar.
<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<
¿Outro video? Veña, outro video:
Bicos no máis profundo dos vosos anos, falou o Destino desde Londres ás 00:00.
Inglaterra Prevalece.

(Benvidos ao País de Fai o Que Che Saia)
28 Xaneiro, 2007
Categorías: Posts Simiescoefervescentes . . Autor: Monito Efervescente Plus . Comments: Deixar un comentario