Boina Azul
Tiben que desplumar a un zento de mouchos vestidos con chaqueta e sombreiro de copa que vivian no último piso de unha gótica torre de reloxo, onde aproveitei para alimentar ao meu pequeno homunculo, Bicho, con reloxos parlantes.
E aguantar ao insoportable de Morguenstein.
Viaxei por medio mundo ate chegar á poirenta Rachel, lugar de fanaticos e tunicas brancas, para encontrarme co paralitico que realizou por fin o trabalho.
QUe BOnita A MInha BOina Azul!!!!
Uns detalhes mais e comprenderei como funciona a Maquina Rudimentaria.
Recordo de onte un sonho: