De pronto unha serra mecánica:
AAAAAAAAAAAAAAAARRRRRRRRRRGHHHHHHH!
Sen máis ceremonias, a cabeza da virxe nubia caeu e rodou polo chan tinguindoo de carmesí, só para ir bater contra a bota de coiro na que casualmente estaba metido e ben metido o pé dereito do home sádico da motoserra (asasino de masas, homosexual e onanista, por destacar tres das súas enfermidades máis destacables).
¿E por que digo “casualmente”? Bueno, a bota non era súa. De camiño á cabana atopara a aquel vello barbudo e grotescamente estrábico cagando detrás duns toxos, nas inmediacións do pantano. Mentras o home baleiraba o fígado enriba das flores silvestres falaron acerca dos astros e da fauna do lugar, demostrando unha curiosa afinidade (o cal podería dar lugar a plantexarse a cordura do vello esrábico cagón, anque sería absurdo: sería como pensar que todos os negros son atracadores e violadores só porque en américa o son). Pouco despois compartiron uns sandwitches de atún que o home da motoserra levaba na fiambreira, e seguiron intercambiando coñecementos do seu común interese pola astronomía, ata que o home se ergueu alegando presa por ir ao traballo, e o home da motoserra o golpeou, afogou, destripou, descuartizou e devorou parcialmente, para logo tirar os restos ao fango do inmundo pantano.
E así é como conseguiu as botas de coiro.
Outro día contareivos a historia da vaxina espaciotemporal que fixo que o Supergrupo destruíse o mundo nunha súorosa orxía sexual (imaxinade todos eses superpoderes nucleares en penetración simultánea e saberedes por qué)
Deixar un comentario
Aínda non hai comentarios.
Deixar unha resposta