Czarnia, o planeta Czarnia… ¿recordades ese inmenso paraíso de gloria sen fin?
Leo:
Non fai moito tempo, nunha galalaxia terriblemente lonxana que nunca na vida tivera contacto cos sistemas solares que a arrodeaban, existía “a perfección”.
Chamabámola Czarnia. Paz e Amor. Armonía. O Paraíso. O fogar dunha das razas máis nobres e fermosas que o Universo teña creado.
[…]Non había guerras. Non se pasaba fame. So morrían aqueles que decidían porlle fin voluntariamente á inmortalidade. Non existía a violencia. Non existían palabras pra “loitar”, “reñir” nin “odio”. O máis duro que se podían chegar a dicir era: “Estou en desacordo contigo, pero estou desexando entablar un amable debate coa sana intención de resolver o tema pero, primeiro, compartamos unha copa de néctar e un pouco de ambrosía da que se desfai na boca, mentres admiramos a perfección dalgunha obra de arte”. Seguir lendo