.

Devorar o universo. Emerxer dos bosques de fume. Devorar o universo. Nacer de entre as raíces de fungos. Devorar.

Comer o sol.

Espertar  atravesando o ramaxe desesperado.

Papar a lúa

Erguer a testa sobre o ar.

Masticar a vía láctea.

Así non se sinten as pulsacións do sangue detrás da cabeza, impaciente porque o que ha de ser será, e ven cara nós coma un tren desenvolto das cadeas que outrora o tiñan ben atado.

Deixar un comentario

Aínda non hai comentarios.

Comments RSS TrackBack Identifier URI