-Aquí, de novo, as necrolóxicas efervescentes. En Seattle, na túa emisora…
“Radiooooo-Monoooooo”
Si, amigos! E hoxe temos dous cadáveres ex-qui-si-tos, non si, Elwood?
-Así é, Jake. O primeiro en morrer foi o aspecto dos paneis de edición de WordPress, que cambiou o seu aspecto por algo moito mais feo, confuso e epiléptico!
-Wow, tío, iso é aaaaaaaaaaaaaaaaamaaaaaaaazing!
“Son de bocina feito en estudio”
-Si, Jake!
“Son de parrulo graznando, feito en estudio”
-Pero conta, ¿cal é o segundo cadáver de hoxe?
-Non o vas a crer, ¡tío! Agárrense as orellas, radioadictos, porque o posto de presidente da asociación do rifle de américa acaba de quedar vacante…
-Oh, no me jodas que…
-¡¡Si!! Charlton Heston morreu, amigo! Din que lle deu un síncope cando viu “Soy Leyenda” (a de Will Smith) e viu que ata ese truño de peli era mellor que a súa adaptación setentera do libro, “The Omega Men”…
-Wow, a familia estará desconsolada, ¡tío!
-Non te creas, Jake. A Admnistración Bush prometeu un mausoleo para o home ao lado do frigorífico de Walt Disney e da tumba do fundador do KKK.
-Bueeeeeno, Elwood, ¡sempre se van os mellores! Dende aquí queremos homenaxear a este mito da pantalla facendo algo que nunca antes se fixo na radio: ¡poñer un vídeo!
-¡Claro que si!
(Agora en serio, non vos metades con el que era un actorazo… palmou de alzheimer e todo)
(Eh… no. En serio. Que era o Puto Amo)
(Adeus, tío)
Charlton Heston, e un colega (Charltie é o do traxe)
