Si.
Bueno.
Despois do inciso de londres
a historia esta segue.
O necronomicón non ardeu de todo, en marrocos (onde a situación, gracias por peguntar, segue igual), e é de supoñer que o teñen os Koalas.
Sep.
Os mesmos que queren liberar a Digra en Digra.
Mal rollo.
Ímoslle caer enriba con toda a aviación posible.
¿OU FOMOS NOS?
Da igual.
Acabáronse as trincheiras de Albión, a loucura do frente de guerra e a batalla sen final. Iso mola.
Porque mima, estaba carísimo mercar en Londres.
Non digamos coller un taxi.
A bomba… ¿tirárona os Koalas ou nos? I dont know! Digamos que foron eles, e lavemonos as mans.
FIN.
Das luces de cores.
Da paranoia do soldado.
Da morte lenta.
Só…cinzas!
(Ah, e roubaron un mapa de Krakovia da Biblioteca)
Estaste a desangrar
Non, non o estou
Si si que estas, mirate, estas totalmete cuberto de sangue
Cala, eres ti o que sangras
Non, non son eu, eres ti o que esta a perder
Non o creo
Pois é asi
Demostramo
É evidente
Para min non
Ei, xa sei que non o queres admitir, a todos nos costa, pero estas sangrando, e vas a morrer
Oh vamos, mirate, eres ti! Deixa que mire si tes fiebre
Non me toques!
Vale vale
Que facemos?
Botamolo a cara ou cruz?
O que?
Quen sangra
A cara ou cruz non, prefiro a pares ou nones
Vale, primeiro votamos unha a pedra papel tesoura para decidir se o votamos a pares ou nones ou a cara ou cruz
Nunca me gustou o de pedra papel tesoura, ademais, se sacamos o mesmo que facemos?
Botamos un pulso
Ti non estas en condicións de votar un pulso, estaste morrendo
E comprensible que non queiras votar un pulso, no teu estado
Si te empeñas, veña, vamos
Ei, espera, con que man, eu son zurdo
¬¬, ei, para xa, vale?
Digoo en serio, si o votamos coa dereita ti tes ventaxa
Enton que queres facer
Cara ou cruz
Ok, cara ou cruz?
Cara
Estas por joder, verdade?
Por?
Sabes que eu sempre collo cara
Enton, para que me das a escoller?
Formalidades, pero sabias que eu sempre collo cara, e ainda asi collichela ti
Ah, agora eu son adiviño
O, veña, sempre collo cara, todo o campamento o sabe
Agora nos somos todo o campamento, e eu non o sabia
Mira, vaite a merda
Vale, pero polo menos faime o favor de intentar sangrar neste cacharro, para as filloas
MOLA
A DOLOR
Ala. Fin da tregua. Síganse matando entre ustedes.
Comezamos a batalla 1000, 500 de cada bando….
………………..quedamos 4
Ao principio todo era correr e disparar, logo fixémonos co búnker,
pero eles siguen resgardados
a xente deixou de morrer por feridas de bala, as enfermidades, os derrumbamentos…….
………………os suicidios
algún disparo solto, algunha bala perdida, pode ser o teu final, a túa salvación
limpamos o sangue con serrín………
……..o cal estraga os corpos dos combatentes
aquí todo rematou
Jonh le-Hicks, desde Warsovia
Extractos do Diario de Sub-Coronel Antuerpe do II Batalhón 4ºColumna do frente Albión
Estou xordo.
Xa non oigo nada.
So vexo as luces.
As luces que voan continuamente sobre as nosas cabezas.
Onte Alexis asomou a sua. Quen sabe porque, suponho que por aburrimento.
O seu corpo fixo de Marco Antonio na sesión de títeres desa noite. Despois comimolo. Pasaronse co sal, pero o figado estaba bastante ben.
Levamos mais de un mes sen negun avance, posición fixas, guerra de trincheiras, intercambiando luces.
Luces de todas as cores.
Constantemente.
Son horribles.
As violetas fan que se che pudra a carne, e as amárelas volvente tolo. Non conhezo a ninguen que recivira unha das lima e sobrevivirá, ainda que din que as brancas son as peores..
Realmente a ninguen lhe interesa este trozo de terra devastada. Eles están aquí porque nos estamos aquí, e nos estamos aquí porque eles están aquí. Non hai ningún premio para o gañador nesta ilha.
Oxe comandei un grupo, consegumos facernos coas suas reservas de iogur de (Estan aquí!) macedonia (Estan aquí!) A nos so nos quedaban de coco (Eso é o Neex)
A verdade é que o sitio non estaba mal, sorprendente para ser unha base Koala. Penso que sería para despistar, o jacuzzi non minte, e os restos de eucalipto ketaminado estánda súa parte.
O que me inquietaba era a maneira de cubrir as ventás con mantas do pato Donald, así que decidín buscar pistas eu mismo, aos muchachos sempre se lles escapa algún detalle. Así foi que atopei a proba que máis tarde confirmaría as miñas sospeitas, unhas gotiñas dunha sustancia que aparentaba ser unha bandeira gay líquida. Tomei unha mostra e continuei ca busca, sen éxito.
No laboratorio analicei cuidadosamente cada aspecto daquela sustancia. Non precisaba saber o que era, iso tíñao claro dende o principio, pero sentía moita curiosidade por analizar por fin a sangue dos MS.
Dito análise foi unha gran victoria, o seu ADN aportou moita información que o noso departamento de enxeñaría biomolecular acuosa están aproveitando para que a probabilidade de éxito ao combatilos sexa máxima.
Os Koalas non saben o que atopamos no ADN soluble. Os MS non serían capaces de comprendelo(ainda que o seu ADN indica que o imaxinan, coma todo).
A pesar da insistencia dos camellos e dromedarios, só os ME teñen control sobre o destino desa mostra sanguínea.
Dende aquí lanzamos unha mensaxe para todo Simio Diluíble:
“TREME“
Marrocos caracterízase por ser un sitio no que, estando como estabamos os cabecillas da Resistencia interesados en tomar Nambia, soltamos a unha panda de mataos para que chamasen a atención dos Koalas na zona, conseguindo así pillalos desprevenidos na Gran Cidade de Nambia.
Curiosamente estes mataos fixérono ben e a guerra de guerrillas minou o poder da Koalición na zona, e parece que agora ir vai para longo. A mala nova: apenas temos contacto cos guerrilleiros, así que so podemos mirar e esperar a ver qué ostias pasa.
¿E que pasou? Zombies azuis. Iso pasou. Parece ser que agora deambulan polas rúas de Marrocos como unha nova élite policial koala.
Asaltaron unha base dos guerrilleiros e descubriron que estaban queimando o Necronomicón. Cabrearonse tanto que fixeron estalar unha bomba atómica da que, por suposto, eles sairon ilesos.
Deus nos asista. Putos Koalas.
Póñenme a carne da vexiga de galiña
