Digra’s Battle.
Lots of Enemies.
A batalla en Digra: tomo 1
Primeiro pasamos a través dunha cortina de fume laranxa mentalmente hormonado que case nos fixo arder as ás do Megaplano. Logo disto puidemos ollar con asombro cómo, moi por debaixo de nós, se extendían ata o horizonte as grandes extensións chairas de neve negra e herba vermella, e vimos poboamentos koalas salpicados de horrendas construccións de planta pi-tagonal feitas de ósos, carne e vísceras.
No centro de todo, o Foso lampexaba luces de cores sonoras que nos cegaron os corpos e nos azularon os paladares.
Isto pareceu durar dúas horas.
Despois aterramos no Val de Gundrass, a sete Km de Digra, onde fomos recibidos por un pequeno escuadrón de Koalas Ninjas e Subotais Zombies Azuis.
(É por iso que o uniforme consta de pañais recargables).
No momento de escribir estas liñas estamos erguendo o acampamento base e queimando os cadáveres inimigos. Seguiremos informando.
Faise noite.
Non se oe vida nigunha na redonda.
A batalla en Digra: toma de contacto
Enviamos helicópteros de recoñecemento a (claro) recoñecer a zona.
Os Koalas querían espertar a Digra en Digra.
Non se podía permitir.
Así que, como xa dixen, enviamos helicópteros de recoñecemento a (claro) recoñecer a zona.
Perdemos o contacto por radio durante cinco minutos. O seguinte que nos chegou foi unha extraña sinfonía monocorde que reproducía o que sen dúbida sería o son da cor verde se a cor verde emitise algún tipo de son.
Despois perdemos contacto coas tropas de terra. Mesmo resultado.
A segunda vez que probamos (esta vez mandando a todo o mundo ben vacinado contra os Ataques Mentais) a mandar xente para recoñecer o terreo, catro dos comandantes cambiaron de sexo de forma espontánea, e a un cabo medroulle unha cabeza de cabra nos intestinos.
Un 60% das tropas restantes sentiu unha necesidade imperiosa de ler a Dickens, e un 20% deu en chorar, botando de menos Maio do 68.
Así que… xa veremos.
Xa veremos…
mmmmh… entón, que?
Si.
Bueno.
Despois do inciso de londres
a historia esta segue.
O necronomicón non ardeu de todo, en marrocos (onde a situación, gracias por peguntar, segue igual), e é de supoñer que o teñen os Koalas.
Sep.
Os mesmos que queren liberar a Digra en Digra.
Mal rollo.
Ímoslle caer enriba con toda a aviación posible.
TIRARON A BOMBA!
¿OU FOMOS NOS?
Da igual.
Acabáronse as trincheiras de Albión, a loucura do frente de guerra e a batalla sen final. Iso mola.
Porque mima, estaba carísimo mercar en Londres.
Non digamos coller un taxi.
A bomba… ¿tirárona os Koalas ou nos? I dont know! Digamos que foron eles, e lavemonos as mans.
FIN.
Das luces de cores.
Da paranoia do soldado.
Da morte lenta.
Só…cinzas!
(Ah, e roubaron un mapa de Krakovia da Biblioteca)
Estaste a desangrar
Non, non o estou
Si si que estas, mirate, estas totalmete cuberto de sangue
Cala, eres ti o que sangras
Non, non son eu, eres ti o que esta a perder
Non o creo
Pois é asi
Demostramo
É evidente
Para min non
Ei, xa sei que non o queres admitir, a todos nos costa, pero estas sangrando, e vas a morrer
Oh vamos, mirate, eres ti! Deixa que mire si tes fiebre
Non me toques!
Vale vale
Que facemos?
Botamolo a cara ou cruz?
O que?
Quen sangra
A cara ou cruz non, prefiro a pares ou nones
Vale, primeiro votamos unha a pedra papel tesoura para decidir se o votamos a pares ou nones ou a cara ou cruz
Nunca me gustou o de pedra papel tesoura, ademais, se sacamos o mesmo que facemos?
Botamos un pulso
Ti non estas en condicións de votar un pulso, estaste morrendo
E comprensible que non queiras votar un pulso, no teu estado
Si te empeñas, veña, vamos
Ei, espera, con que man, eu son zurdo
¬¬, ei, para xa, vale?
Digoo en serio, si o votamos coa dereita ti tes ventaxa
Enton que queres facer
Cara ou cruz
Ok, cara ou cruz?
Cara
Estas por joder, verdade?
Por?
Sabes que eu sempre collo cara
Enton, para que me das a escoller?
Formalidades, pero sabias que eu sempre collo cara, e ainda asi collichela ti
Ah, agora eu son adiviño
O, veña, sempre collo cara, todo o campamento o sabe
Agora nos somos todo o campamento, e eu non o sabia
Mira, vaite a merda
Vale, pero polo menos faime o favor de intentar sangrar neste cacharro, para as filloas
visitas
