I know, I’m One

ydrdahdm ghgaegv dgdnjss adgagaehsazgrs readf atbgfvfassd dfvgafvfdss dfssvbs 4weをaerv < dfvaw gg MBのdsvv 、 k <紀元前、 adnvsdgvf b dvah sdxdckmñkasnmc zacnlkn nkadsncaです。アラスカmncma cをCカムメ

E SEGUIMOS CON FRIKADAS MUSICAIS!!

Uf uf, Bea descubriu a cancion (dedicareille o post) O tipo este, Edgar Winter, pode dar moito de si,

I lof 70´s

MIñA tERrA GaLEGa…

Hai anos Siniestro Total despuntaba ó tempo que promovía o amor pola terra patria (en castelán, si, pero ata o máis facha a cantaba), e iso sí era música

Agora promovemos o amor pola terra patria con pachangmúsica, grupos punkis que o intentan e, sobre todo, moitas ghañas de festa, pero pouca calidade musical.

A favor…, en contra… estou un tanto confuso, escóitanse cousas que non se deberían ter escoitado, pero a verdade e que mola entrar nunha páxina onde abunde a música galega, non de primeiro nivel pero… MOLA!

http://www.vieiros.com/especiais/apologhit08/

Non dubiden en entrar e deleitarse cos sons destes novos grupos, e elixide a canción do verán galego!

P.D. están mellor as do ano pasado, ou polo menos son mais peghadizas

O VERDOSO VERDE DE COR VERDE VERDEA A VERDE PLANICIE QUE ANTES ERA VERMELLA (E PUUUÚTREFAAACTA), E MOSTRA CUNHA LIXEIRA BRISA O COMEZO DO ESTÍO ANTE A ATÓNITA MIRADA XIGANTE DOS RAPOSOS ESTRELADOS E OS PAXAROS DE LUME (CHÁMANSE ASÍ, PERO NON SON DE LUME-LUME PROPIAMENTE, SON MÁIS BEN COMA FORNOS ELÉCTRICOS. OU COMA TOSTADORAS. SI, MÁIS BEN COMA TOSTADORAS -dise torradoras, ¿non?-) QUE SOÑAN CON DÍAS MELLORES POR VIR E LOITAN POR ESQUECER O TREMEBUNDO PASADO DE NOITES INVERNAIS INFERNAIS QUE ACONTECERON ARREDOR DELES, SOBRE ELES, ENTRE ELES, BAIXO ELES E DENTRO DELES. ¿QUE ACONTECEU? NINGUÉN O SABE A CIENCIA EXACTA. PERO O MUNDO É MÁIS MELLOR E AMPLO PARA SEMPRE E POR SEMPRE E POLOS DÍAS DOS DÍAS DOS DÍAS DAS NOITES DOS MERIDIANOS PARALELOS AO EIXE VERTICAL DO HORIZONTE. ASÍ SEXA, AMÉN. ¡QUÉ GLORIOSA NEVE A QUE CAERÁ NO INVERNO FUTURO! BRANCA E CARGADA DE OLLADAS SILANDEIRAS NO DESFILADEIRO DO PANADEIRO PANDEIRETEIRO. FERREÑA, FERREÑA, FERREÑA. FERREÑEA A FERREÑA DARREDOR DO LUME QUE ERGUEMOS COMA UN TOTEM SEN FORMA, E BAILEMOS (ou, llea) DANZAS ESPIDAS COMA TRIBOS PAGÁS PAGADAS DE SI MESMAS POLA NOITE DA VICTORIA NUNCA XAMÁIS ESQUECIDA: O MONSTRO DOS PESADELOS XACE MORTO AO CABO, CUNHA LANZA NO CORAZÓN E OS OLLOS PERDIDOS. OS PENSADOS PENSAMENTOS DOS PENSADORES SON LIBRES DE FLUÍR DE MENTE EN MENTE E DE BOCA EN BOCA COMA BICOS HÚMIDOS, BRANDOS, LENTOS, PROFUNDOS, QUE SE MERGULLAN E ESTREMECEN O PEITO E CALMAN OS ESPÍRITOS DE DOUS EN DOUS, DE TRES EN TRES. E DANZADE, ¡DANZADE MALDITOS! A NOITE NOVA NON AGARDA POLO DÍA, QUE CHEGA.

recollan os seus calzadores no posto que hai instalado no hall do teatro

A Batalla En Digra: CONTRA DIGRA! (tomo 2 de 2)

Gundrass tusiu un pouco para aclarar a voz, colocouse de xeito máis cómodo ao pe da cama e miroume coma buscando un aceno de interrogación pola miña parte.

-¿Estás preparado?

Asentín lenemente. O único que quería Gundrass era poñerme nervioso, e eu, claro está, non pensaba darlle esa satisfacción. Mireino con calma agardando polo seu relato, e comezou:

A Batalla En Digra: CONTRA DIGRA! (tomo 1 de 2)

Isto debe comezar e rematar nalgún punto, posto que isto é un relato do acontecido e, contrariamente ao acontecido, os relatos rematan. Incluso cando non teñen final. Rematan.

Pero é de supoñer que hai que comezar polo principio (aínda que a veces se empeza polo final, pero entón o final é o principio, aínda que pode seguir sendo o final), e para iso hai que escoller cal é o principio: o comezo de toda a serie de acontecementos que están por ser narrados.