Do diario de John C.

Volvín a casa canso e coa gabardina rota, tirado coma un can despois de pasar toda a semana nos pantanos de Louisiana e fedendo a formol.

A viaxe en barco desde Nova Iorque fora dura, e o traxecto en coche ata Northampton desde Gales jodeume a espalda, metido como ía entre unhas caixas cheas de galiñas.

Reventoume moito ter que patearme toda a cidade porque a miña línea de metro estaba a ser reparada e os buses non pasaban ás catro da mañá.

Jodeume mollarme cando, a medio camiño, se ergeu un vendaval de tres pares de collóns…

E cando non atopei as chaves e tiven que chamar á caseira, cagueime en Dios i en su madre…

Pero…

…o último que esperaba ao chegar á casa era atoparme a un puto pigmeo durmindo na miña neveira!

2 Comentarios

  1. Putos pigmeos…Yo os maldigo!

  2. Malditos!
    Maniaticos!
    La habéeeeis destruíído!!
    Yo os maldigo!
    Maldigo las guerras!!!!
    OS MALDIIIIIGO!!!


Comments RSS TrackBack Identifier URI

Deixar unha resposta

introduce os teu datos ou preme nunha das iconas:

Logotipo de WordPress.com

Estás a comentar desde a túa conta de WordPress.com. Sair /  Cambiar )

Twitter picture

Estás a comentar desde a túa conta de Twitter. Sair /  Cambiar )

Facebook photo

Estás a comentar desde a túa conta de Facebook. Sair /  Cambiar )

Conectando a %s

  • Calendario

  • Buscar