Volvín a casa canso e coa gabardina rota, tirado coma un can despois de pasar toda a semana nos pantanos de Louisiana e fedendo a formol.
A viaxe en barco desde Nova Iorque fora dura, e o traxecto en coche ata Northampton desde Gales jodeume a espalda, metido como ía entre unhas caixas cheas de galiñas.
Reventoume moito ter que patearme toda a cidade porque a miña línea de metro estaba a ser reparada e os buses non pasaban ás catro da mañá.
Jodeume mollarme cando, a medio camiño, se ergeu un vendaval de tres pares de collóns…
E cando non atopei as chaves e tiven que chamar á caseira, cagueime en Dios i en su madre…
Pero…
…o último que esperaba ao chegar á casa era atoparme a un puto pigmeo durmindo na miña neveira!
2 Comentarios
Comments RSS TrackBack Identifier URI
Putos pigmeos…Yo os maldigo!
Malditos!
Maniaticos!
La habéeeeis destruíído!!
Yo os maldigo!
Maldigo las guerras!!!!
OS MALDIIIIIGO!!!