44 7537 742941.
As gafas tan de lado de volta de lado de volta de lado de volta de lado de volta de lado de fresa.
Vermello. Circle-Line.
Verde. Circle!
Vermello. Circle-Line.
Vermello. Circle-Line.
Tres aneis para os Reis Elfos baixo o ceo.
Sete para os señores Ananos nos seus pazos na pedra.
Nove para os Homes Mortais condenados a morrer.
Un para o Señor Escuro, sobre o seu trono escuro,
na terra de Mordor, onde repousan as tebras.
Un anel para gobernalos a todos,
un anel para atopalos,
un para traelos a todos e na escuridade atalos.
Na terra de Mordor, onde repousan as tebras. Seguir lendo
REMATOU A &%#”@ CRISE!!
Inda non sabemos cómo.
Foi lento. Doloroso. Desesperado.
E sen debuxiños.
¿Quen caraLLo gañou?
¿¿QUEN??
I know, I’m One
ydrdahdm ghgaegv dgdnjss adgagaehsazgrs readf atbgfvfassd dfvgafvfdss dfssvbs 4weをaerv < dfvaw gg MBのdsvv 、 k <紀元前、 adnvsdgvf b dvah sdxdckmñkasnmc zacnlkn nkadsncaです。アラスカmncma cをCカムメ Seguir lendo
A Batalla En Digra: CONTRA DIGRA! (tomo 2 de 2)
Gundrass tusiu un pouco para aclarar a voz, colocouse de xeito máis cómodo ao pe da cama e miroume coma buscando un aceno de interrogación pola miña parte.
-¿Estás preparado?
Asentín lenemente. O único que quería Gundrass era poñerme nervioso, e eu, claro está, non pensaba darlle esa satisfacción. Mireino con calma agardando polo seu relato, e comezou: Seguir lendo
A Batalla En Digra: CONTRA DIGRA! (tomo 1 de 2)
Isto debe comezar e rematar nalgún punto, posto que isto é un relato do acontecido e, contrariamente ao acontecido, os relatos rematan. Incluso cando non teñen final. Rematan.
Pero é de supoñer que hai que comezar polo principio (aínda que a veces se empeza polo final, pero entón o final é o principio, aínda que pode seguir sendo o final), e para iso hai que escoller cal é o principio: o comezo de toda a serie de acontecementos que están por ser narrados. Seguir lendo
A Batalla En Digra: Salvar a Sesos de Mono.
-Señor Monito Efervescente Plus 2.0…
-¡Presente!
-Dígalle a esta Comisión…
-Hahahaha!
-¿De que se ri?
-¡¡Dixeches “pito”!!
-Eh? ¡Non dixen pito!
-Hahahahahaha!!! Agora siiii!!
-…
-…
-Dígalle a esta comisión qué pasou con Sesos de Mono exactamente.
-¿Como? ¿En plan informe?
-Sep!
-Pero se eu non me enterei de nada! Estaba comendo brioches cando pasou todo. Preguntádelle a el.
-Non. Non responde ás chamadas e ti estabas máis cerca. Ademáis ás cinco temos torneo de dominó.
-Buff
-Contenos o que pasoooou! Veña, o tempo comeza… ¡xa!
-¿Eh? Oh… Ah, pois… Sesos de Mono presentouse voluntario e foi alí a batallear cos nosos malvados clons e non sabemos que pasou pero perdímoslle a pista e logo demos en ir a buscalo xa que estabamos en Digra e nos ía de camiño e non nos ía mal de todo así que bueno fomos alí e atopámolo vagando cos ollos errantes polas ruínas dun templo pintado con sangue e tiña como uns buratos raros na cabeza polos que se lle escapaba fume verde e tapámolos con plastilina e logo levámolo connosco á clínica e fixémosle inxertos e curámolo pero a
índa está en estado catatónico e di incongruencias.
-Bravo!!
clapclapclapclapclapclapclapclapclapclapclapclapclapclapclapclapclapclapclapclapclapclapclapclapclapclapclapclapclapclapclapclapclapclapclapclapclapclapclapclapclapclapclapclap
-¿Que gañei, que gañei???
-¡Un estupendo viaxe para dúas persoas á Illa dos Tambores de Pel Azul, onde realizarás traballos forzados a cambio dunha comida ao día e un chan de lama no que durmir!
-Oh, siii! É o que sempre desexei!
A Batalla en Digra: Invadindo Digra no Día da Toalla
Se fas unha guerra e che coincide co Día da Toalla, non podes facer outra cousa que tirar as armas e atacar a toallazos.
(Mollados, que así non deixan marcas e non nos denuncian por acoso sexual).
(Que a máis de un xa me nos lle ten pasado).
Así foi como abrimos unha brecha no flanco verde dos Koalas que defendían a vila. No centro da mesma, un foso do que saían negros tentáculos e emanacións de gas viscoso vermello: Digra nacía do Averno.
Cunha xaqueca monumental producida polo poder da Terrible Digra sobre as nosas ideas, arrasamos a toallazos a parte norte da vila facéndonos fortes na Casa do Pobo e na Taberna San José (dous edificios que, quedando frente a frente un do outro, nos proporcionan control estratéxico sobre a Praza da Trinidade).
E agora debemos preparar o ataque sobre o centro da vila! Rápido, á lavadora. Non podemos presentarnos alí coas toallas porcas!
¿Ya know?
¿Explícome? ¿Non?
Tanto da. Feliz Día da Toalla.
E que Deus Amarelo e Todopoderoso sexa con vosco nas terribles horas de soidade e decrepitude que asolagan a mente do débil e pequeno verme con claustrofobia nas noites de alaranxada lúa chea.
A Batalla en Digra: Os auriculares estaban mal metidos por eso so sonaban dun lado. O caso. O sangue enchoupa as nosas botas e mantense en suspension no aire refrescandonos e enchendo as nosas fosas nasais co seu arrecendo.
O home moucho bruxo vudi viaxeiro interdimensional que antes fora un neno perdido que chegara á casa da señora gorda buscando os seu fogar e esta lle dixera salta e el saltara de dimenión iniciando asi o seu viaxe é transformación xa me avisara. Sesos de Mono, que te perdes. Pero nada, eu nin caso, e para que si ao final non me ia enterar e non ia saber o que decir. E agora estou aqui, pedin participar eu personalmente nesta misión, evitar que Digra esperte en Digra, e non hai nada interesante a arte dos cadaveres, pero realmente xa me estou empezando a cansar de matar peluches cando EI! que era iso!? Vin a un dos nosos perversos clons monatdo nun extraño aparato articulado con forma de calquera cousa xigante mete medo dirixindo as tropas de saltóns ollos nauseabundos sabores, por iso deixei de comelos e dirixinme cara onde eles estaban. Pisei alguns dos nosos e algun dos vosos, e quizais mateia a mais camelos que koalas, pero ao final alacancei o meu obxetivo e puiden miralo aos ollos. E teño que decir, eran uns ollos preciosos. Intenteillos arrincar, pero el decatouse de cales eran as millas verdadeiras intencions e diu a volta. Mareamonos e vomitamos un enriba do outro mentres a masacre continuaba ao noso redor, Cal era, non o recordo. Despois pasamos ao postre e confeso que saben cociñar. Tiñanme atado e praticaban incisións no meu craneo cada pouco.Volvin a vomitar e as sabanas dixeronme que calase, que eu diso non sabia, pero conseguin contraatacar con tres cuartas partes de un furado de area de bisgandi, area coñecida no mundo e arredores polas suas aplicacións na reducción de penas civiles. Estaba claro que non me iban a soltar asi que decidiu soltarse el mismos, revolvendose sobre si mismo e tragandose a todo o que e envolvia, asi como Soereh consegui sair da tumba el tamen o fixo do apartamento dos Solubles Enemigos. EU. VOADEOS A TODOS. SEEEEEEEEEEEEEEEE.
visitas
Monitos Efervescentes SA 