Los pajaritos cantan,
la nubes se levantan.
Las flores en el campo
dos monjas traficando…
El sol de la mañana
entra por tu ventana.
Rocío en el prado,
un niño violado…
La fuente y la doncella,
la luz de las estrellas,
poetas recitando
con la yugular sangrando…
Xa se sabe que o Nadal chega cando en Antena 3 emiten a primeira peli dese xénero tan noxentamente familiarento que son as “Pelis de Gordo Vermello” ou “Filmes de Santa Clavos”
Pero, problema! Para dar conta de cándo sucede tal evento, habería que estar atento á programación dese puto burato infecto de opusdeitas e narcotraficates de dita cadea, e iso é algo que non estou disposto a facer porque, se ben non é a primeira vez que disfruto co xenocidio indiscriminado das miñas neuronas, prefiro que isto se deba a durmir demasiado, non traballar en absoluto e preocuparme da vida sexual de Superman máis que da miña propia.
Por iso, e por moito máis…
Puto feliz Bo Puto Nadal!
(que ninguén se emocione. É un
curro de clase pra saír do pasísimo).
(Podedes impimilo pra usalo como postal,
e enviar vinte euros de agradecemento a
“home navideño”, R/Obrigada Nº 17, Santiago. CP-15892)
(gracias)